barbaam.persianblog.ir

kelke-khiyal.persianblog.ir

یه کوچولو برای زنده بودن به یه ذره از خون من و تو احتیاج داره - همانا انسان...

http://kelke-khiyal.persianblog.ir/post/127

یه کوچولو برای زنده بودن به یه ذره از خون من و تو احتیاج داره. بین آقایون) کسی با گروه خونی آ ب برای اهدای پلاکت به یه پسر بچه ی 8 ساله می شناسید؟ باید ساکن تهران باشه و یا حضور مداوم در تهران داشته باشه. این بچه به 5 نفر نیاز داره تا پلاکت لازم برای عملش رو تأمین کنند. نوبت عملش (پیوند مغز استخوان) احتمالا در چند هفته آینده هست. این گروه خونی کمیابه. لطفا در صورت امکان این پیغام رو برای دوستانتون هم بفرستید شاید اونها کسی رو بشناسن. با تشکر و سپاس فراوان. تلفن تماس: 09178101790 ابراهیم زارعی.

kelke-khiyal.persianblog.ir

همانا انسان...

http://kelke-khiyal.persianblog.ir/1390/1

وقتی تنها شدی بدون که خدا همه رو بیرون کرده ، تا خودت باشی و خودش. نویسنده : ر- کاظمی. ساعت ۳:۳۳ ‎ب.ظ روز ۱۳٩٠/۱/۳۱. ش ازشکاف دیوار سرک کشید تا ببیند این همه سروصدا برای چیست . مرد مزرعه دار تازه از شهر رسیده بود و بسته ای با خود آورده بود و زنش با خوشحالی مشغول باز کردن بسته بود. موش لب هایش را لیسید و با خود. گفت :« کاش یک غذای حسابی باشد. اما همین که بسته را باز کردند ، از ترس تمام بدنش به لرزه افتاد چون صاحب مزرعه یک تله موش خریده بود. عه یک تله موش خریده است. ش که دعای من پشت و پناه تو خواهد بود.

kelke-khiyal.persianblog.ir

همانا انسان...

http://kelke-khiyal.persianblog.ir/1390/3

فرصت با هم بودن چقدر محدود است. بازی روزگار را نمی فهمم! من تو را دوست می دارم. تو دیگری را. دیگری مرا. و همه ما تنهاییم داستان غم انگیز زندگی این نیست که انسانها فنا می شوند ، این است که آنان از دوست داشتن باز می مانند. همیشه هر چیزی را که دوست داریم به دست نمی آوریم پس بیاییم آنچه را که به دست می آوریم دوست بداریم. انسان، عاشق زیبایی نمی شود. بلکه آنچه عاشقش می شود در نظرش زیباست! نویسنده : ر- کاظمی. پروفایل مدیر : ر- کاظمی. شعری زیبا از سهراب سپهری در وصف زندگی. به قول حکیم خیام. نقطه چین تا خدا.

kelke-khiyal.persianblog.ir

شعری زیبا از سهراب سپهری در وصف زندگی - همانا انسان...

http://kelke-khiyal.persianblog.ir/post/128

شعری زیبا از سهراب سپهری در وصف زندگی. می روم در ایوان، تا بپرسم از خود. مادرم سینی چایی در دست. گل لبخندی چید ،هدیه اش داد به من. خواهرم تکه نانی آورد ، آمد آنجا. پدرم دفتر شعری آورد، تکیه بر پشتی داد. شعر زیبایی خواند ، و مرا برد، به آرامش زیبای یقین. با خودم می گفتم:. زندگی، راز بزرگی است که در ما جاریست. زندگی فاصله آمدن و رفتن ماست. زندگی ، آبتنی کردن در این رود است. وقت رفتن به همان عریانی که به هنگام ورود آمده ایم. دست ما در کف این رود به دنبال چه می گردد؟ شاید این حسرت بیهوده که بر دل داری. زندگی...

kelke-khiyal.persianblog.ir

kelke-khiyal - همانا انسان...

http://kelke-khiyal.persianblog.ir/pages/1

مواظب وعده ها و امید دادن هامون باشیم. پادشاهی در یک شب سرد زمستان از قصر خارج شد. هنگام بازگشت سرباز پیری را دید که با لباسی اندک در سرما نگهبانی می‌داد. از او پرسید : آیا سردت نیست؟ نگهبان پیر گفت : چرا ای پادشاه اما لباس گرم ندارم و مجبورم تحمل کنم. پادشاه گفت : من الان داخل قصر می‌روم و می‌گویم یکی از لباس های گرم مرا را برایت بیاورند. نگهبان ذوق زده شد و از پادشاه تشکر کرد. اما پادشاه به محض ورود به داخل قصر وعده‌اش را فراموش کرد. نویسنده : ر- کاظمی. پیش از اینها فکر می‌کردم خدا. آب اگر خوردی، عذابش...

kelke-khiyal.persianblog.ir

همانا انسان...

http://kelke-khiyal.persianblog.ir/archive

عناوین مطالب وبلاگ "همانا انسان.". 1777;۳٩٠/۱٢/٢٧. شعری زیبا از سهراب سپهری در وصف زندگی. 1777;۳٩٠/۱٢/۱٤. یه کوچولو برای زنده بودن به یه ذره از خون من و تو احتیاج داره. 1777;۳٩٠/۱٠/٤. به قول حکیم خیام. 1777;۳٩٠/۱٠/٤. 1777;۳٩٠/۸/٢٢. 1777;۳٩٠/٧/٢٧. 1777;۳٩٠/٧/٥. 1777;۳٩٠/٦/۱۳. مواظب وعده ها و امید دادن هامون باشیم. 1777;۳٩٠/٥/۳٠. 1777;۳٩٠/٥/۸. 1777;۳٩٠/٤/٢٩. دختری با بهار در چشمانش. 1777;۳٩٠/٤/۱٤. 1777;۳٩٠/٤/٤. فرصت با هم بودن چقدر محدود است. 1777;۳٩٠/۳/۱٦. 1777;۳٩٠/٢/۱٤. خدا چراغی به او داد. با من سخن بگو.

kelke-khiyal.persianblog.ir

همانا انسان...

http://kelke-khiyal.persianblog.ir/1390/12

نویسنده : ر- کاظمی. ساعت ۱۱:٢۸ ‎ق.ظ روز ۱۳٩٠/۱٢/٢٧. شعری زیبا از سهراب سپهری در وصف زندگی. می روم در ایوان، تا بپرسم از خود. مادرم سینی چایی در دست. گل لبخندی چید ،هدیه اش داد به من. خواهرم تکه نانی آورد ، آمد آنجا. پدرم دفتر شعری آورد، تکیه بر پشتی داد. شعر زیبایی خواند ، و مرا برد، به آرامش زیبای یقین. با خودم می گفتم:. زندگی، راز بزرگی است که در ما جاریست. زندگی فاصله آمدن و رفتن ماست. زندگی ، آبتنی کردن در این رود است. وقت رفتن به همان عریانی که به هنگام ورود آمده ایم. شعله گرمی امید تو را، خواهد کشت.

kelke-khiyal.persianblog.ir

کاش می توانستم - همانا انسان...

http://kelke-khiyal.persianblog.ir/post/123

کاش می توانستم پر گشایم و از این زندان تنگ و تاریک پرواز کنم. دیگر تاب و توانم نیست تحمل این تشویشهای گاه و بی گاه. خسته ام . از همگی شما خسته ام . می خواهم به گوشه ای بخزم. جایی که هیچ باشد . زندگانیم شده پر از شور . اما نه آن شور. پر از دل شور. اوه خدای من . خدای من . راه گریزی نیست؟ به کجا توانم رفت . تو بگو .ای خدا . تو بگو که من به کجا توانم فرار کرد. از تو ، از خودم، از ناخالصی ها و خستگی ها. هر چه صدایت می زنم باز به خودم می رسم. انگار آینه ای هستی، صدایم به خودم برمی گردد. اوه، نمی دانم، نمی دانم!

kelke-khiyal.persianblog.ir

همانا انسان...

http://kelke-khiyal.persianblog.ir/1390/8

سر گشته ای به ساحل دریا،. سنگی فتاده دید و گمان برد گوهر است! گوهر نبود - اگر چه - ولی در نهاد او،. چیزی نهفته بود، که می گفت ،. از سنگ بهتر است! جان مایه ای به روشنی نور، عشق، شعر،. از سنگ می دمید! اما چراغ آینه اش در غبار بود! دستی بر او گشود و غبار از رخش زدود،. خود را به او نمود . آئینه نیز روی خوش آشنا بدید. با صدا امید، دیده در او بست. صد گونه نقش تازه از آن چهره آفرید،. در سینه هر چه داشت به آن رهگذر سپرد. سنگین دل، از صداقت آئینه یکه خورد! نویسنده : ر- کاظمی. پروفایل مدیر : ر- کاظمی.

kelke-khiyal.persianblog.ir

همانا انسان...

http://kelke-khiyal.persianblog.ir/1390/6

بی تو مهتاب شبی باز از آن کوچه گذشتم. همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم. شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم،. شدم آن عاشق دیوانه که بودم. در نهانخانه ی جانم گل یاد تو درخشید. باغ صد خاطره خندید. عطر صد خاطره پیچید. یادم آمد که شبی با هم از آن کوچه گذشتیم. پرگشودیم و در آن خلوت دلخواسته گشتیم. ساعتی بر لب آن جوی نشستیم. تو همه راز جهان ریخته در چشم سیاهت. من همه محو تماشای نگاهت. آسمان صاف و شب آرام. بخت خندان و زمان رام. خوشه ماه فرو ریخته در آب. شاخه ها دست برآورده به مهتاب. شب و صحرا و گل و سنگ.