darkvirtualpoetry.blogspot.com
Dark Virtual Poetry: Δαιμόνων Μαζώματα Θεών Σκορπίσματα
http://darkvirtualpoetry.blogspot.com/2015/08/blog-post_3.html
Δαιμόνων Μαζώματα Θεών Σκορπίσματα. Διαβάστε σε ψηφιακή μορφή. Το "Δαιμόνων Μαζώματα Θεών Σκορπίσματα". Έκδοση 2010 - εξαντλημένο. Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom). Η Γη πυρπολείται απο υπ-ανθρώπους αλλά εμείς ακόμα υπάρχουμε και κανείς δεν μπορεί να μας στερήσει τη ξιφολόγχη των λέξεων. Πολιορκίες σε ΜΙ δίεση. Εμπόδια Φτερά Ψηφιακή έκδοση. Να αδιεξοδεί κανείς ή να μην. Δαιμόνων Μαζώματα Θεών Σκορπίσματα. Ο μονόλογος της Ηλέκτρας. Esta Loca The other side of D.V.P. Ανάμνηση του άλματος που δεν τόλμησα.
darkvirtualpoetry.blogspot.com
Dark Virtual Poetry: Απριλίου 2014
http://darkvirtualpoetry.blogspot.com/2014_04_01_archive.html
Η εποχή που αναβάλλεται. Η αγάπη μου δεν είναι τίποτα άλλο. Παρά η αγωνία της άνοιξης. Για τον επερχόμενο θάνατο. Στου χρόνου τα πηγάδια. Από την οριστική αναχώρηση. Για τα λιγόθυμα φύλλα. Που στολίζουν τα κίτρινα μαλλιά της. Κι η αγάπη μου δεν θα είναι τίποτε άλλο. Παρά του φεγγαριού η αγωνία. Για την αυγή που οπλισμένη καραδοκεί. Κι εγώ δεν θα είμαι τίποτε άλλο. Παρά μια εποχή που συνέχεια αναβάλλεται. My love is nothing else. But spring’s agony. For the near death. She will hover, orphan. Κάποτε δυο χ...
darkvirtualpoetry.blogspot.com
Dark Virtual Poetry: Αυγούστου 2015
http://darkvirtualpoetry.blogspot.com/2015_08_01_archive.html
Να αδιεξοδεί κανείς ή να μην. Ποτέ δεν πρόλαβα ν’ αναζητήσω αδιέξοδα. Μόνα τους προσπέφτανε ικέτες στα ευλύγιστα γόνατα. Ευρύχωρα με μεγάλα μάτια. Μασούλαγαν τις φτέρνες μου. Καθώς διάβαινα τις οδούς με τις κατοικημένες κρεμάλες,. Τους γελωτοποιούς και τους διασκεδαστές παντός καιρού. Εξερευνώντας τον θαυμαστό κόσμο. Αχαρτογράφητη πορεία σε χαρτογραφημένους ανθρώπους. Με τα ατίθασα πόδια σε πλήρη άρνηση. Σε κάθε γωνιά κι ένας οκνηρός ονειροπόλος. Μ'έπιανε μονότερμα για το δικό του καλύτερο όραμα. Μέχρι π...
darkvirtualpoetry.blogspot.com
Dark Virtual Poetry: Απριλίου 2015
http://darkvirtualpoetry.blogspot.com/2015_04_01_archive.html
Ο σταθμός του τραίνου. Από χωρισμούς και καλωσορίσματα. Σιώπησε της προσμονής η μπάντα. Δεν κάνεις πια με την ανάσα σου. Το γέλιο αγάπησε τον Χειμώνα. Έχασε την άδεια κυοφορίας. Η κεντρική αρτηρία παροχής ελπίδας. Αφού τα όνειρα αφαλατώθηκαν. Σε μια στιγμή πανικού. Με σπασμένες τις χορδές τους. Σε σάπιο πλοίο σωτηρίας. Μόνη διασχίζω την απώλεια. Μαζί με το καραβάνι άφθαρτων σκιών. Από το βιβλίο "Είμαι Πολλές" εκδόσεις Ιδεόγραμμα. Πώς να στο πω διαφορετικά. Ακόμα κι οι αναμνήσεις γαριάζουν. Dark Virtual P...
darkvirtualpoetry.blogspot.com
Dark Virtual Poetry: Ιουλίου 2014
http://darkvirtualpoetry.blogspot.com/2014_07_01_archive.html
Εσείς που κρατάτε στα χέρια σας τον κόσμο. Από τις ρωγμές σας διέφυγε. Το χώμα και το ύδωρ. Που μαζί με μας σας έπλασαν. Θα έρθει η μέρα που η αλήθεια. Και τότε θα είστε απλώς. Ένα κεφάλαιο στο εγχειρίδιο ανθρωπιάς. Που θα ιστορεί της ψυχής σας την θηριωδία. Ήδη μυρίζει το σαπισμένο μελάνι. Και κάπου κάπου κρατώ. Για να μη λησμονώ. Τι θα γίνει σαν ωριμάσει. Που γεύομαι αίμα ξένων. Για να μην ξεχνώ. Ότι στην ίδια ομάδα ανθρωπιάς. Τους Ορίζοντες και το Αίμα. Στα βλέφαρα που κλείνουν. Για να μην βλέπουν.
darkvirtualpoetry.blogspot.com
Dark Virtual Poetry: Μαρτίου 2015
http://darkvirtualpoetry.blogspot.com/2015_03_01_archive.html
Αφημένη στις ψυχρές ακμές. Ψηλαφίζει της σκόνης τ’ αποκόμματα. Στο πέτρινο της μαξιλάρι. Εκείνη κι όχι εγώ ευθύνεται. Για τα εκμαγεία των σκιών. Τα πυροτεχνήματα που αναπαύονται. Στα συναρμολογημένα χέρια της. Ευθύνεται για τα κεντριά στην πλάτη. Και για τα θραύσματα των θεών. Η ασάλευτη ζωή των Δούλων. 171;Οι δούλοι συνήθιζαν να κλαίνε πάνω από τα πτώματα των αφεντάδων τους μόνο από φόβο για τους νέους αφέντες Louis Scutenaire. Γίνεσαι ο άριστος μαθητής της θεωρίας του αφανισμού παραμένοντας στην σπηλιά.
darkvirtualpoetry.blogspot.com
Dark Virtual Poetry: Μαρτίου 2014
http://darkvirtualpoetry.blogspot.com/2014_03_01_archive.html
Το θλιβερό σου, τραγικό πρόσωπο. Πάσχισε τόσο πολύ ν' αποκολληθεί. Από τις τοιχογραφίες που το παίνεψαν. Μόνο και μόνο για να ξεπλυθεί το χρώμα. Από μιας πρόωρης άνοιξης. Οι λαϊκές αγορές των ιδεών. Άπου πρέπει να μπαίνει διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην τρομοκρατία, την τρομολαγνεία, την αναρχία και την έννοια της δημοκρατίας. 8216;δύσβατων’ ωκεανών με σκοπό την εξεύρεση της αλήθειας. Η εμπορική αξία των δήθεν επανα-στάσεων και των δήθεν αναρχικών βολεύει μεν την πραγματική εξουσία που απλώνει τις φτερο...
darkvirtualpoetry.blogspot.com
Dark Virtual Poetry: Σεπτεμβρίου 2014
http://darkvirtualpoetry.blogspot.com/2014_09_01_archive.html
Η έπαρση του σκότους. Στην εποχή που ακόμα. Κι έκοβε τις φλέβες στης Περσεφόνης την ποδιά. Ενώ αυτή διάβαινε την έπαρση. Με την σιγουριά του τίποτα. Χαραγμένη στο τόξο των φρυδιών της. Τελικά άλλος έπινε το αίμα τους. Εις υγεία των ασήμαντων σημαντικών. Μες από τους μικρούς, αφύλακτους. Κάμαρης των ποδιών της. Κσνείς τους δεν γύρεψε να βρει. Ούτε Θεό μηδέ διάβολο. Τα κλειδιά είχανε μόνο χάσει. Από την έπαρση ως την υποστολή. Δεν υπάρχει λόγος να το κάνεις θέμα. Επειδή ξεμείναμε από ουρανούς. Dark visual ...
darkvirtualpoetry.blogspot.com
Dark Virtual Poetry: Φεβρουαρίου 2015
http://darkvirtualpoetry.blogspot.com/2015_02_01_archive.html
Στ απομεινάρια στάζει λίγδα η βεβαιότητα. Μπερδεύονται τα μαλλιά μου. Στις γωνίες του κύβου. Με μια υπόνοια χαμαιλέοντα. Στα πικρά βαμμένα βλέφαρα. Με την πρώτη δαγκωνιά του ήλιου. Τα μάτια έχουν μπει τιμωρία. Το μενεξεδί φόρεμα πιάστηκε στο καρφί. Κλαψουρίζουν οι καρφωμένοι μαστοί. 171;Δεν θα ξανάρθω ψιθύρισε το τελευταίο χελιδόνι. Και πέταξε μακριά όσο ακόμα θυμόταν. Η γάτα κυνηγά το άπιαστο. Το γρασίδι τινάζει τον πάγο από πάνω του. Η εφημερίδα πέφτει με πάταγο στο πάτωμα. Η ομίχλη είναι εδώ. Ένα νυστ...
SOCIAL ENGAGEMENT