mashgh1.blogfa.com

zemestanigarm.blogfa.com

با من بمان - کجاست ؟

http://www.zemestanigarm.blogfa.com/post-117.aspx

میعادگاه دورترین آرزو ، کجاست؟ آه ای دل همیشه مسافر، بگو کجاست؟ وادی به وادی آمدهام از دیار دور. آن سرزمین گمشدهی آرزو کجاست؟ ای چشم های خسته، فراسوی این غبار. دروازههای روشن امید، کو؟ اکنون که ابرهای عزادار، گم شدند. لبخندهای این افق اخمرو کجاست؟ بر کف چراغ دارم و در روشنای روز. مثل همیشه در پی انسانم ،او کجاست؟ آنجا که مردمان به ترازو نمی نهند. یک پاره نان برابر صد آبرو کجاست؟ بیزارم از حقارت دنیای این چنین. کو عالمی فراتراز این چارسو ،کجاست؟ نوشته شده در پنجشنبه چهارم خرداد ۱۳۹۱ساعت 10:16 توسط نازی.

zemestanigarm.blogfa.com

با من بمان - اگر کوسه ها آدم بودند

http://www.zemestanigarm.blogfa.com/post-113.aspx

اگر کوسه ها آدم بودند. دختر كوچولوی صاحبخانه از آقاي كي پرسيد:. اگر كوسه ها آدم بودند با ماهي هاي كوچولو مهربانتر ميشدند؟ آقای كي گفت : البته! اگر كوسه ها آدم بودند. توی دريا براي ماهيها جعبه های محكمي ميساختند. همه جور خوراكي توی آن ميگذاشتند. مواظب بودند كه هميشه پر آب باشد. هوای بهداشت ماهی های كوچولو را هم داشتند. برای آنكه هيچوقت دل ماهي كوچولو نگيرد. گاهگاه مهماني های بزرگ بر پا ميكردند. چون كه گوشت ماهي شاد از ماهي دلگير لذيذتر است! برای ماهی ها مدرسه ميساختند. وبه آنها ياد ميدادند.

zemestanigarm.blogfa.com

با من بمان - تا بیایی

http://www.zemestanigarm.blogfa.com/post-118.aspx

تا بیایی از راه. با خیال تو پیوند می دهم هر صبح. و آیه های خواستنت را تکرار می کنم. چشم به انتظار و دل همه اشتیاق. تا بیایی از راه. با سلام و بوسه. بغلی از گل سرخ. و دلی عاشق و گرم. تا بیایی از راه . تا بیایی از راه. نوشته شده در شنبه بیست و هفتم خرداد ۱۳۹۱ساعت 14:50 توسط نازی. خداوند بی نهایت است و لا مکان و بی زمان. اما بقدر فهم تو کوچک می شود و بقدر نیاز تو فرود می اید. و بقدر ارزوی تو گسترده می شود و بقدر ایمان تو کار گشا. اتاق فکر و احساس. الهی صد ساله بشه عشق قشنگت. Design by : Night Skin.

zemestanigarm.blogfa.com

با من بمان - فتح باغ

http://www.zemestanigarm.blogfa.com/post-128.aspx

آن کلاغی که پرید. از فراز سر ما. و فرو رفت در اندیشهء آشفتهء ابری ولگرد. و صدایش همچون نیزهء کوتاهی . پهنای افق را پیمود. خبر ما را با خود خواهد برد به شهر. که من و تو از آن روزنهء سرد عبوس. و از آن شاخهء بازیگر دور از دست. همه میترسند ، اما من وتو. به چراغ و آب و آینه پیوستیم. سخن از پیوند سست دو نام. و همآغوشی در اوراق کهنهء یک دفتر نیست. سخن از گیسوی خوشبخت منست. با شقایقهای سوختهء بوسهء تو. و صمیمیت تن هامان ، در طراری. مثل فلس ماهی ها در آب. سخن از زندگی نقره ای آوازیست. مادر آن جنگل سبزسیال.

zemestanigarm.blogfa.com

با من بمان - چقدر ...؟

http://www.zemestanigarm.blogfa.com/post-124.aspx

میان جان دو انسان چنین به هم نزدیک. چقدر ماندن در هاله تبسم و شرم. چقدر بودن در پرده سکوت و نگاه. چقدر دوری از آفتاب آن لبخند. چقدر محروم از سایه سار آن گیسو. چقدر باید سر کرد بی نوازش او. به اصطکاک دل و سنگ گوش دادن ها. به حکم مبهم تقدیر سر نهادن ها. بشر چقدر به درمان عشق درمانده است؟ مگر چقدر از این عمر بی ثمر مانده ست؟ مگر چه کاری خوشتر ز دوست داشتن است؟ مگر که عشق گناهی برای مرد و زن است؟ چقدر باید بر این گناه تاوان داد؟ چقدر باید خاموش ماند تا جان داد؟ چقدر پرسه زدن در خیال با اندوه؟ اتاق فکر و احساس.

zemestanigarm.blogfa.com

با من بمان - گنج عشق

http://www.zemestanigarm.blogfa.com/post-120.aspx

از غم عشق در این خانه نهانیم هنوز. جمله دیروز و به فردا نگرانیم هنوز. گر چه از خویش بریدم و تهی باده شدیم. عاشق عشق جهان بین جهانیم هنوز. با بهار امد و با برف شد ان باد صبا. ما اسیرسفر باد خزانیم هنوز. کاش می امد و می دید پریشانی دل. انکه پنداشت همه بی خبرانیم هنوز. ای دل از خلوت ما راه به بیراه مزن. کاندرین خلوت اندیشه زبانیم هنوز. درد ما را به کجا می برد این قافله عمر. ما در این گرگ سرا نای شبانیم هنوز. اه از فقر دل خویش چه گویم به رفیق. در زمانی که پر از تاب و توانیم هنوز. اتاق فکر و احساس.

zemestanigarm.blogfa.com

با من بمان - آتشی در سینه

http://www.zemestanigarm.blogfa.com/post-112.aspx

آتشی در سینه دارم جاودانی. عمر من مرگیست نامش زندگانی. رحمتی کن کز غمت جان میسپارم. بیش از این من طاقت هجران ندارم. کی نهی بر سرم پای ای پری از وفاداری. شد تمام اشک من بس در غمت کردهام زاری. نوگلی زیبا بود حسن و جوانی. عطر آن گل رحمت است و مهربانی. ناپسندیده بود دل شکستن. رشتهی الفت و یاری گسستن. کی کنی ای پری، ترک ستمگری. میفکنی نظری آخر به چشم ژالهبارم. گر چه ناز دلبران دل تازه دارد. ناز هم بر دل من اندازه دارد. هیچگه ترحمی نمیکنی بر حال زارم. جز دمی که بگذرد که بگذرد از چاره کارم. اتاق فکر و احساس.

zemestanigarm.blogfa.com

با من بمان - فردوسی نامدار

http://www.zemestanigarm.blogfa.com/post-116.aspx

یکی قصه نغز دارم به یاد. که جایش در اینجا چه خوش اوفتاد. که تیمور ، با لشگر وبانگ کوس. زمانی که بگذشت از خاک توس. سر گور فردوسی نامدار. فرود آمد از باره راهوار. نگاهی بر آ ن گور پر نور کرد. به نخوت خطایی بر آن گور کرد. سخنور چنین گفته آورده بود. چو ایران به توران ظفر کرده بود. سراز خاک بردار وتوران ببین. به کام دلیران ایران زمین. ولی چون که تیمور این بیت خواند. چنین پیش وپس، نام ها را کشاند. سر از خاک بر دار وایران ببین. به کام دلیران توران زمین. سپس گفت، آرید شهنامه را. ببینم به فالی چه گوید مرا.

digeharjormidoni.blogfa.com

دیگه هر جور میدونی!!!

http://www.digeharjormidoni.blogfa.com/9109.aspx

دیگه هر جور میدونی! پیرمرد همسایه ما آلزایمر دارد. امروز صبح بیخودی شلوغش کرده بودند! او فقط یادش رفته بود از خواب بیدار شود! نوشته شده در دوشنبه سیزدهم آذر 1391ساعت 3:12 توسط الهام وعاطفه. تا سواد قريه راهي بود. هر يك از ما آسماني داشت در هر انحناي فكر. هر تكان دست ما با جنبش يك بال مجذوب سحر مي خواند. جيب هاي ما صداي جيك جيك. صبح هاي كودكي مي داد. ما گروه عاشقان بوديم. از كنار قريه هاي آشنا با فقر. تا صفاي بيكران مي رفت. بر فراز آبگيري خود بخود سرها خم شد:. روي صورت هاي ما تبخير مي شد شب.

digeharjormidoni.blogfa.com

دیگه هر جور میدونی!!!

http://www.digeharjormidoni.blogfa.com/9102.aspx

دیگه هر جور میدونی! نوشته شده در پنجشنبه بیست و هشتم اردیبهشت 1391ساعت 20:24 توسط الهام وعاطفه. تا سواد قريه راهي بود. هر يك از ما آسماني داشت در هر انحناي فكر. هر تكان دست ما با جنبش يك بال مجذوب سحر مي خواند. جيب هاي ما صداي جيك جيك. صبح هاي كودكي مي داد. ما گروه عاشقان بوديم. از كنار قريه هاي آشنا با فقر. تا صفاي بيكران مي رفت. بر فراز آبگيري خود بخود سرها خم شد:. روي صورت هاي ما تبخير مي شد شب. صداي دوست مي آمد به گوش دوست. پادشاه سرزمین تنها یی ها. دلی دارم شکسته سر. عکسهای ناز از بالیوود.