mj14rs.wordpress.com

koorehbashi.blogspot.com

مرد تنها: سلام

http://koorehbashi.blogspot.com/2008/11/blog-post.html

ه‍.ش. ۱۳۸۷ آبان ۱۸, شنبه. این اولین پست من تو اولین وبلاگمه! نمیدونم ولی یه احساس خاصی دارم. تقریبا میشه گفت که بار اوله که دارم بعد ٤ سال فارسی تایپ میکنم. راستش یکم خسته شدم از بس که خارجکی صحبت کردم و خارجکی نوشتم و خارجکی ! بیشتر هدفم از نوشتن در اینجا صحبت کردن درباره خودم، گذشتم، حالم و روزگارمه. حالا کم کم همدیگر رو بیشتر میشناسیم. هیچ نظری موجود نیست:. اشتراک در: نظرات پیام (Atom). از گرو به کوره باشی. مشاهده نمایه کامل من. می نویسم پس هستم. نوشته های یک برنامه نویس. یادداشت‌های نیک آهنگ.

koorehbashi.blogspot.com

مرد تنها: شورتهایی بر روی فواره

http://koorehbashi.blogspot.com/2009/02/blog-post.html

ه‍.ش. ۱۳۸۷ بهمن ۲۸, دوشنبه. شورتهایی بر روی فواره. همونطور که تو پستهای قبلی گفتم بین مدتی که بابای ما اون خونه قدیمی تو "گرو" رو فروخت تا زمانی که ما اون خونه کلنگی رو تو "کوره باشی" بخریم حدودا ٦ ماه فاصله بود. تو این ٦ ماه من با پدر و مادر و برادرم که از خودم ٣ سال بزرگتره توی یکی از اتاقهای خونه عموم زندگی میکردیم. زندگی که چه عرض کنم والا! این عموی ما دو تا دختر و دو تا پسر داشت که یکی از یکی عتیقه تر بودند. کلهم اجمعین فقط کارشون سرک کشیدن تو زندگی ما بود. از یخچالمون گرفته تا زیر لحافمون!

koorehbashi.blogspot.com

مرد تنها: November 2008

http://koorehbashi.blogspot.com/2008_11_01_archive.html

ه‍.ش. ۱۳۸۷ آذر ۵, سه‌شنبه. از "گرو" به "کوره باشی". خوب, امروز دیگه میخوام یکم درباره خودم بنویسم. بعضی موقعها خیلی یاد بچگی هامو میکنم! یادش بخیر, بچه که بودم چقدر خوشحال بودم! چقدر با دخترهای همسایه دکتربازی میکردم! یادمه که بابام از این یا بهتره بگم اون(! پفک نمکیهای مینو میخرید تو اون کیسه های بزرگ و من و برادرم بهشون پاتک میزدیم شبونه. یادش بخیر! من چی باید میگفتم! میوه ها هم مزهء آب میدن, حتی تو این خراب شده که به اسم "اکولوجیست" بهت فرو میکنن! آلانم گریه ام گرفت. بیخیال حالا. خلاصه اینجوری شد که م...

koorehbashi.blogspot.com

مرد تنها: پسر بچه ای ٧-٨ ساله در مسیر چاه مستراح

http://koorehbashi.blogspot.com/2009/02/blog-post_19.html

ه‍.ش. ۱۳۸۷ اسفند ۱, پنجشنبه. پسر بچه ای ٧-٨ ساله در مسیر چاه مستراح. آدم تا زمانی که بچه ست خیلی چیزها رو نمی فهمه. البته اکثر بزرگترها هم بعضی اوقات سوتی هائی میدهند که گندش همه جا رو برمیداره. مثل همین انقلاب اسلامی ایران که باهاش ریدن به کل گذشته و حال و آیندهمون! نمیدونم اینا چجوری به این نتیجه رسیدن که یه بچه دیگه! هم لازم دارن. ما که نفهمیدیم آخرش! حالا بگذریم, بریم سر داستان زندگی! من نجات پیدا کردم ولی یه لنگه دمپاییم افتاد اون تو. باور کن همین الان صحنه اش جلوی چشمامه! من نوعی که هم کار خوبی دار...

koorehbashi.blogspot.com

مرد تنها: December 2008

http://koorehbashi.blogspot.com/2008_12_01_archive.html

ه‍.ش. ۱۳۸۷ آذر ۲۶, سه‌شنبه. اولین روزها در کوره باشی. این روزها سرم یا خیلی شلوغ شده یا اینکه خیلی تنبل شدم. البته دیگه نزدیکای کریسمسه و باید کارارو کم کم جمع کنم تا سال دیگه به گا نرم. حالا بگذریم, میریم به ادامه قصمون. آره, من همیشه دلم واسه اون خونمون تو گرو تنگ میشه. واسه درخت گیلاسه, واسه درخت هلوه. ها, راستی اینو نگفته بودم بهتون. تو اون خونه قدیمیمون تو گرو یه درخت هلو داشتیم. آقا این درخته تابستون که میشد یک هلوهای مشتی میداد که نگو. ولی اونم عمرش کم بود! نه اینکه بگم ناراحتم از اون دوران, نه!

koorehbashi.blogspot.com

مرد تنها: January 2009

http://koorehbashi.blogspot.com/2009_01_01_archive.html

ه‍.ش. ۱۳۸۷ دی ۱۶, دوشنبه. من و ماجرای خونین تخم یاکریم. زمانی که ما اسباب کشی کردیم کوره باشی اونجا هنوز خیابونی نبود! بیابون بود لا مصب! الان دقیقا یادم میاد که چه جوری بود! 1567; بهر حال! بابام یه روز اومد خونه و گفت که اونجا رو خریده و می خواد که ما رو ببره ببینیمش. اون موقع ما یه پیکان آبی رنگ داشتیم که من خیلی باهاش حال میکردم. یادش بخیر! سوار پیکانه شدیم و رفتیم به سمت خونه جدید. پسرعمو کوچیکه هم که یکم ک.س.خل بود (البته ایشون هنوز هم ک.س.خل تشریف دارن! هیچ نظری موجود نیست:. مشاهده نمایه کامل من.

koorehbashi.blogspot.com

مرد تنها: February 2009

http://koorehbashi.blogspot.com/2009_02_01_archive.html

ه‍.ش. ۱۳۸۷ اسفند ۱, پنجشنبه. پسر بچه ای ٧-٨ ساله در مسیر چاه مستراح. آدم تا زمانی که بچه ست خیلی چیزها رو نمی فهمه. البته اکثر بزرگترها هم بعضی اوقات سوتی هائی میدهند که گندش همه جا رو برمیداره. مثل همین انقلاب اسلامی ایران که باهاش ریدن به کل گذشته و حال و آیندهمون! نمیدونم اینا چجوری به این نتیجه رسیدن که یه بچه دیگه! هم لازم دارن. ما که نفهمیدیم آخرش! حالا بگذریم, بریم سر داستان زندگی! من نجات پیدا کردم ولی یه لنگه دمپاییم افتاد اون تو. باور کن همین الان صحنه اش جلوی چشمامه! من نوعی که هم کار خوبی دار...

koorehbashi.blogspot.com

مرد تنها: من و ماجرای خونین تخم یاکریم

http://koorehbashi.blogspot.com/2009/01/blog-post.html

ه‍.ش. ۱۳۸۷ دی ۱۶, دوشنبه. من و ماجرای خونین تخم یاکریم. زمانی که ما اسباب کشی کردیم کوره باشی اونجا هنوز خیابونی نبود! بیابون بود لا مصب! الان دقیقا یادم میاد که چه جوری بود! 1567; بهر حال! بابام یه روز اومد خونه و گفت که اونجا رو خریده و می خواد که ما رو ببره ببینیمش. اون موقع ما یه پیکان آبی رنگ داشتیم که من خیلی باهاش حال میکردم. یادش بخیر! سوار پیکانه شدیم و رفتیم به سمت خونه جدید. پسرعمو کوچیکه هم که یکم ک.س.خل بود (البته ایشون هنوز هم ک.س.خل تشریف دارن! هیچ نظری موجود نیست:. مشاهده نمایه کامل من.

koorehbashi.blogspot.com

مرد تنها: اولین روزها در کوره باشی

http://koorehbashi.blogspot.com/2008/12/blog-post.html

ه‍.ش. ۱۳۸۷ آذر ۲۶, سه‌شنبه. اولین روزها در کوره باشی. این روزها سرم یا خیلی شلوغ شده یا اینکه خیلی تنبل شدم. البته دیگه نزدیکای کریسمسه و باید کارارو کم کم جمع کنم تا سال دیگه به گا نرم. حالا بگذریم, میریم به ادامه قصمون. آره, من همیشه دلم واسه اون خونمون تو گرو تنگ میشه. واسه درخت گیلاسه, واسه درخت هلوه. ها, راستی اینو نگفته بودم بهتون. تو اون خونه قدیمیمون تو گرو یه درخت هلو داشتیم. آقا این درخته تابستون که میشد یک هلوهای مشتی میداد که نگو. ولی اونم عمرش کم بود! نه اینکه بگم ناراحتم از اون دوران, نه!