roozbehaziz.blogfa.com

hesamt29.blogfa.com

دلنوشته های یک دلتنگ

http://www.hesamt29.blogfa.com/9007.aspx

دلنوشته های یک دلتنگ. از دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست. بعضی وقت ها،مثل امروز، چقدر لذت بخشه که حرفتو رک می زنی و میرینی به حال کسی که قدرتو نمیدونه هی هر چی از دهنش در میاد بهت میگه. من دقیقا امروز همین کارو کردم. نوشته شده در یکشنبه ۲۴ مهر۱۳۹۰ساعت 20:18 توسط حسام. عجب آدم بدرد نخوریم. اصلا از این کلمه سلام هم دیگه بدم میاد. از همه چیز بدم میاد. دیروز و امروز فهمیدم که آدمی هستم که اصلا بدرد نمی خورم. بدرد هیچ کاری نمی خورم. به درد شستن توالت هم نمی خورم. حالم از زنده بودن داره به هم می خوره.

hesamt29.blogfa.com

دلنوشته های یک دلتنگ - جان عشاق

http://www.hesamt29.blogfa.com/post-44.aspx

دلنوشته های یک دلتنگ. از دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست. دوش می آمد و رخساره برافروخته بود. تا کجا باز دل غمزده ای سوخته بود. رسم عاشق کشی و شیوه شهر آشوبی. جامه ای بود که بر قامت او دوخته بود. جان عشاق سپند رخ او می دانست. وآتش چهره بدین کار بر افروخته بود. گر چه می گفت که زارت بکشم میدیدم. که نهانش نظری با من دلسوخته بود. کفر زلفش ره دین میزد و آن سنگیندل. در پیش مشعلی از چهره بر افروخته بود. دل بسی خون بکف آورد ولی دیده بریخت. الله الله که تلف کرد و که اندوخته بود. یار مفروش بدنیا که بسی سود نکرد.

hesamt29.blogfa.com

دلنوشته های یک دلتنگ

http://www.hesamt29.blogfa.com/9004.aspx

دلنوشته های یک دلتنگ. از دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست. امروز، جمعه بود و توقع داشتم مثل بقیه جمعه ها دلگیر باشد و از دست غروبش ندانم که به کجا پناه ببرم. اما این جمعه فرق داشت. صبح که مامان و بابا که امسال عازم حج هستند، برای جلسه حج رفتند. صبحانه را خوردم و طاها بیدار شد. از من خواست تا برایش صبحانه آماده کنم. به من گفت: " بابا میشه با هم صبحانه بخوریم". (با همان لحن و شیرین زبانی خودش) خلاصه صبحانه اش را دادم و با تمام اشتیاق صبحانه را خورد. دارم به این فکر میکنم که حال و هوای این وبلاگ رو هم عوض کنم.

hesamt29.blogfa.com

دلنوشته های یک دلتنگ

http://www.hesamt29.blogfa.com/9005.aspx

دلنوشته های یک دلتنگ. از دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست. سالها دفتر ما در گرو صهبا بود. سالها دفتر ما در گرو صهبا بود. رونق میکده از درس و دعای ما بود. نیکی پیر مغان بین که چو ما بد مستان. هر چه کردیم به چشم کرمش زیبا بود. دفتر دانش ما جمله بشویید بمی. که فلک دیدم و در قصد دل دانا بود. از بتان آن طلب ار حسن شناسی ایدل. کاین کسی گفت که در علم نظر بینا بود. دل چو پرگار بهر سو دورانی می کرد. واندران دایره سرگشته پابرجا بود. مطرب از درد محبت عملی می پرداخت. که حکیمان جهان را مژه خون بالا بود. و شاید، شمع های...

hesamt29.blogfa.com

دلنوشته های یک دلتنگ - روز تولد من

http://www.hesamt29.blogfa.com/post-38.aspx

دلنوشته های یک دلتنگ. از دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست. به روز تولدم نزدیک می شوم. شاید کسی روز تولد من را به خاطر نداشته باشد. و شاید، شمع های تولد را باید در تنهایی و در تاریکی فوت کنم، اما می ترسم فوت کنم، چرا که با خاموش شدن شمع ها، کور سوی روشنایی و امید هم خاموش خواهد شد. شاید شمع ها را خاموش نکنم. نوشته شده در یکشنبه ۲۳ مرداد۱۳۹۰ساعت 22:15 توسط حسام. پر از حرف هایی برای نگفتن هستم. مادری های من،بچگی های تو. من،تربچه و آقای عزیز. مادرانه های من، کودکانه های تو. خاطرات روزانه ما و پسرمان.

hesamt29.blogfa.com

دلنوشته های یک دلتنگ

http://www.hesamt29.blogfa.com/9006.aspx

دلنوشته های یک دلتنگ. از دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست. دوش می آمد و رخساره برافروخته بود. تا کجا باز دل غمزده ای سوخته بود. رسم عاشق کشی و شیوه شهر آشوبی. جامه ای بود که بر قامت او دوخته بود. جان عشاق سپند رخ او می دانست. وآتش چهره بدین کار بر افروخته بود. گر چه می گفت که زارت بکشم میدیدم. که نهانش نظری با من دلسوخته بود. کفر زلفش ره دین میزد و آن سنگیندل. در پیش مشعلی از چهره بر افروخته بود. دل بسی خون بکف آورد ولی دیده بریخت. الله الله که تلف کرد و که اندوخته بود. یار مفروش بدنیا که بسی سود نکرد.

hesamt29.blogfa.com

دلنوشته های یک دلتنگ - عجب آدم بدرد نخوریم

http://www.hesamt29.blogfa.com/post-45.aspx

دلنوشته های یک دلتنگ. از دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست. عجب آدم بدرد نخوریم. اصلا از این کلمه سلام هم دیگه بدم میاد. از همه چیز بدم میاد. دیروز و امروز فهمیدم که آدمی هستم که اصلا بدرد نمی خورم. بدرد هیچ کاری نمی خورم. به درد شستن توالت هم نمی خورم. حالم از زنده بودن داره به هم می خوره. واقعا حالت تهوع دارم. یک سره دارم قر می شنوم و متهم میشم بدون اینکه کسی که داره متهم می کنه بفهمه که . فقط یک کلمه دیگه می خوام بگم. تف تو این زندگیه سگی. لعنت به من و زندگی من. پر از حرف هایی برای نگفتن هستم.

hesamt29.blogfa.com

دلنوشته های یک دلتنگ - تفالی دیگر به خواجه شیراز: حکایت با صبا

http://www.hesamt29.blogfa.com/post-43.aspx

دلنوشته های یک دلتنگ. از دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست. تفالی دیگر به خواجه شیراز: حکایت با صبا. سحر بلبل حکایت با صبا کرد. که عشق روی گل با ما چها کرد. از آن رنگ رخم خون در دل افتاد. وزآن گلشن به خارم مبتلا کرد. غلام همت آن نازنینم. که کار خیر بی روی و ریا کرد. من از بیگانگان هرگز ننالم. که هر چه کرد آن آشنا کرد. گر از سلطان طمع کردم خطا بود. ور از دلبر وفا جستم جفا بود. خوشش باد آن نسیم صبحگاهی. که درد شب نشینان را دوا کرد. نقاب گل کشید وزلف سنبل. گره بند قبای غنچه وا کرد. به هر سو بلبل عاشق در افغان.

hesamt29.blogfa.com

دلنوشته های یک دلتنگ - به نیت "تنها"

http://www.hesamt29.blogfa.com/post-42.aspx

دلنوشته های یک دلتنگ. از دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست. نماز شام غریبان چو گریه آغازم. به مویه های غریبانه قصه پردازم. به یاد یار و دیار آنچنان بگریم زار. که از جهان ره و رسم سفر بر اندازم. من از دیار حبیبم نه از بلاد غریب. مهیمنا به رفیقان خود رسان بازم. خدای را مددی ای رفیق ره تا من. به کوی میکده دیگر علم بر افرازم. خرد ز پیری من کی حساب بر گیرد. که باز با صنمی طفل عشق میبازم. به جز صبا و شمالم نمی شناسد کس. عزیز من که به جز باد نیست دمسازم. هوای منزل یار آب زندگانی ماست. صبا بیار نسیمی ز خاک شیرازم.