royapouya.blogfa.com

sotoudeh.blog.ir

دفتر شعر ( خاتون نویس نخست ) :: سیاه قلم های مجتبی ستوده

http://sotoudeh.blog.ir/category/دفتر%20شعر%20(%20خاتون%20نویس%20نخست%20)

سیاه قلم های مجتبی ستوده. تخلص ادبی " خاتون نویس". سیاه قلم های مجتبی ستوده. تخلص ادبی " خاتون نویس". مزرعه من سال هاست پا بر جاست. در چهار فصل سال. خاتون نویس در چهارمین روز از نخستین ماه چهارمین فصل سال زاده شد. شعر که نه سیاه هایش را سال هاست اینجا مینگارد و دفتر پاره های دلش. به بزرگی و مهربانی تمام عشق ها. خاتون مجتبی حریم امن خاتون نوییس است. نباشد خاتون نویسی نیست . مدتیست اسباب کشی کرده ایم از ( http:/ sotoudeh.blogfa.com ) به این سرا. در این سرا هستیم نامعلوم. قدومتان بر تیام مجتبی. کنج دنج دلت .

poesis.blogfa.com

پوئتیکا - از سرِ خیار به تهش، و بالعکس

http://www.poesis.blogfa.com/post/179/از-سرِ-خیار-به-تهش،-و-بالعکس

از سر خیار به تهش، و بالعکس. دربارهی مجموعهداستان تازهی هوشنگ مرادی کرمانی. خلاصه و فنی اگر بخواهیم بگوییم، شگرد او این است که وصف را حداقل میکند و واقعه را در مرکز مینشاند. ضرباهنگ داستان را اینطوری بالا میبرد. خوشبینانهاند و مخاطب را خوشبین میخواهند و وقتش را خوش میکنند. این از این. جمله ح سن شد؟ برویم و به عیوب برسیم. کافیست همان محاسن بالا را حالا جور دیگر بخوانیم: گفتیم که، مرادی کرمانی ذاتا قصهگوست. این را ستودیم. اما این بار قصهگو را نیز درون گیومه بگذاریم و ببینیم اکنون چه معنایی میدهد. متناسب با...

poesis.blogfa.com

پوئتیکا - ربات‌های ملول و موادِ شیمیاییِ مضر

http://www.poesis.blogfa.com/post/180/ربات‌های-ملول-و-موادِ-شیمیاییِ-مضر

رباتهای ملول و مواد شیمیایی مضر. دربارهی رمان صبحانهی قهرمانان. این حکایت دیدار دو مرد است، دو سفیدپوست تنها و بیکس، لاغر و نسبتا پیر، بر سیارهای که شتابان به سوی مرگ میرفت. و این عین جملهی اول رمان. اما به این هم قانع نبوده. راویاش جلوتر، اما در همان فصل نخست، آخروعاقبت آن دیدار را هم لو میدهد و خیال من و شما را راحت میکند. بنا نیست دستودل خواننده تا آخرین صفحات بلرزد که چه به سر این دو مرد تنها میآید. کشمکش؟ پس کدام کشمکش ذهنی یا عینی بناست فکر مخاطب را مشغول کند؟ باری، با این روش خطوط اصلی داستان برجس...

poesis.blogfa.com

پوئتیکا - به عبارتی

http://www.poesis.blogfa.com/post/177/به-عبارتی

از نیمراه بیستسالگی به ابتدای چهارمین دههی عمر: گذار از رؤیاهای بیتعبیر دونفره به خوابهای تخت انفرادی. نوشته شده در شنبه بیست و دوم آذر ۱۳۹۳ساعت 2:37 توسط میلاد کامیابیان. من میگویم. تو حرف مرا میفهمی. پس ما هستیم. این هایکو فارسی است. اما تو پیر میشوی. شاعران در زمانهی خودسانسوری به چه کار میآیند؟ تو را که حتی برهنگیات را هم از تن در آورده بودی. از فرهنگ و هیولاهای دیگر. از جریان به جامعه. با خون بیقاعدهاش میآید. استوار بر مخروبههای مدرنیته، حکمتی شهری باید. فاصلهگیری از فاجعه، گذار از نامآوا به سخن.

poesis.blogfa.com

پوئتیکا

http://www.poesis.blogfa.com/1393/12

رباتهای ملول و مواد شیمیایی مضر. دربارهی رمان صبحانهی قهرمانان. این حکایت دیدار دو مرد است، دو سفیدپوست تنها و بیکس، لاغر و نسبتا پیر، بر سیارهای که شتابان به سوی مرگ میرفت. و این عین جملهی اول رمان. اما به این هم قانع نبوده. راویاش جلوتر، اما در همان فصل نخست، آخروعاقبت آن دیدار را هم لو میدهد و خیال من و شما را راحت میکند. بنا نیست دستودل خواننده تا آخرین صفحات بلرزد که چه به سر این دو مرد تنها میآید. کشمکش؟ پس کدام کشمکش ذهنی یا عینی بناست فکر مخاطب را مشغول کند؟ باری، با این روش خطوط اصلی داستان برجس...

divanehh.blogfa.com

ديوانه شو

http://www.divanehh.blogfa.com/9204.aspx

دلم تگ است قدري براي کودکي هايم و باز! دلم تنگ است قدری برای کودکی هایم و قدری باز برای کودکی هایم! چه بی فلسفه می خوردیم سیب را با پوست. زندگی ما پر بود از آقاقی ها،پر از صداقت ها، کفش هایم چه کودکانه بود. راحت می شد پاهایم را از گلیمم درازتر کنم! آزادی را پدرم سرکوچه ی عادت حراج کرده بود، سهم من تمامی آنها بود. به هیچ به پوچ می خندیم، ما پر بودیم از احساس. لبخند .لبخند! نوشته شده در یکشنبه بیست و سوم تیر ۱۳۹۲ساعت 15:32 توسط قاسمي. با همدیگر مهربان باشیم. مرد روستائي باز گرد. توی تار عنكبوت شهر.

divanehh.blogfa.com

ديوانه شو - تقديم به همسر مهربانم...

http://www.divanehh.blogfa.com/post-36.aspx

تقديم به همسر مهربانم. دیگر جوان نیستم میان سال هم نیستم و نه پير .به همین خاطر است که همیشه می اندیشم. و به فکرم می رسد که بنویسم ( زيباترين کلمات را،به او ) اما حس می کنم که در این جمله نقصی هست،و اضطرابی. اضطراب از اينکه نتوانم دوست داشتنم را در معني لغات بگنجانم. تقديم به همسرم مهديه،که با م هر بی حدش به من،تنها کسی بوده که پیوسته عذابم داده که چگونه مي توانم مهر بي حدو عشق بي وصفش را جبران کنم. تو را دوست دارم به بزرگی جای پای احساس بر سینه ی دریده و بی تاب تنهایی. سنگ نگاره هاي ايران.

poesis.blogfa.com

پوئتیکا - داستان‌طوری‌ها

http://www.poesis.blogfa.com/tag/داستان‌طوری‌ها

آقای پیری هست که هر روز در مترو میبینمش، تا یک روز که دیگر نخواهمش دید. نوشته شده در یکشنبه هفدهم آذر ۱۳۹۲ساعت 21:59 توسط میلاد کامیابیان. بود دیگر نخواهد بود. تازه رسیدهای و، عرقت هنوز خشک نشده، باید بنشینی پشت مانیتور. ستون فردا را باید بنویسی و تحویل بدهی، پیش از آنکه عقربهی ساعت بالاسرت بر صفحهی مدر ج سفید یک دور کامل زده باشد. مسئول صفحه به تو، که کیف هنوز دارد بر شانهات تاب میخورد، نگاهی زیرچشمی میاندازد و با سر سلامت را جواب میدهد. بهتر! اگر مادربزرگ کارگاه شعر میرفت. چه خوشم بود آنوقت اگر زن بلند...

divanehh.blogfa.com

ديوانه شو - دلــــــــــــــــــــــــــــــم هواي آفتاب کرده است...

http://www.divanehh.blogfa.com/post-37.aspx

دلم هواي آفتاب کرده است. امشب آسمان دلم زیاده از حد ابریست. کاش بغض هایم بارانی شود انتظار اشک چشمان مرا خسته کرده. خدایا مرا به خود بپذیر دلم برای درآقلا تنگ شده! من مدتها کودک درونم را گول زده بودم من یک قا تل بودم! کم کم درد داش آکل را درک میکنم. گاهی دچار کفر می شوم.دارم به سراشیبی پوچی می رسم. نمی دانم از درد و رنج من چه چیزی عاید خداوند می شود اصلا نمی دانم چه نیازی به خلقت من بود. می خواهم از زمین خارج شوم. می خواهم برم کره ماه چغندر بکارم.در آنجا خانه ای خواهم ساخت. سنگ نگاره هاي ايران.