sedayeyekzan.wordpress.com

manifest16.persianblog.ir

manifest16 - مانیفست

http://manifest16.persianblog.ir/pages/1

چی می شه اگر بعضی از آدمها تو رو اونجوری دوست داشته باشند که تو دوستشون داری؟ ساعت ٢:۳٥ ‎ق.ظ روز ۱۳۸٩/٦/٤. آدمهایی که قضاوت های کلی می کنند را دوست ندارم. که مثلا می گویند همه ی زنها اینجوری اند. همه آدم های بی حجاب، بی بند و بارند. همه ی هنرپیشه هایی که رفتند پیش رهبر خائن اند. پیش خودم فکر می کنم چطوری می شود با آگاهی از یک درصد موضوع، یک قضاوت صد درصدی کرد؟ ساعت ٢:۳٠ ‎ق.ظ روز ۱۳۸٩/٦/٤. من برای اینکه دنبال کار می گردم باید چشمهایم را روی همه ظلم هایی که می کنید ببندم. خسته که می شوم گریه ام می گیرد&#46...

manifest16.persianblog.ir

173 - مانیفست

http://manifest16.persianblog.ir/post/210

مگه می شه یه آدمی که تو رو وسط خیابون در حالیکه با چشات بهش التماس می کنی که بمون، ول می کنه و می ره، توی موقعیت های سخت تر کنارت بمونه و تنهات نذاره؟ ساعت ٢:٤٠ ‎ق.ظ روز ۱۳۸٩/٦/٤. پروفایل مدیر : shadow. روزمرگی های بی همتا. شبانه های آقای دیوانه. این خیابان قدیس ندارد. نوشته های خانوم میم. وه چه بیرنگ و بی نشان که منم. باشگاه دانشجویان و متخصصان. این وبلاگ با قدرت پرشین بلاگ. راه اندازی شده است.

manifest16.persianblog.ir

مانیفست

http://manifest16.persianblog.ir/1389/1

چند وقت پیش بود که زینب برایم مسیج داد که فلانی! نظرت راجع به آقای "س" چیه؟ توی همان لحظه اول دو زاری من افتاد که ماجرا از چه قرار است. خودم را زدم به نفهمی و گفتم که نمی شناسمش خوب اما تا جایی که می دانم ساده و مهربان است. واقعیتش این بود که آقای "س" را جز دورادور نمی شناختم و هر دفعه دیده بودمش به نظرم رسیده بود از آن پسرهای دست و پا چلفتی و خیلی عاطفی است. البته ته قیافه ای هم داشت و خیلی هم درسخوان بود و در مجموع مثبت به نظر می رسید. وقتی ای دل ، به گیسوی پریشون می رسی خودتو نیگه دار. اینجا persian g...

manifest16.persianblog.ir

مانیفست

http://manifest16.persianblog.ir/1388/12

سال ٨٨ خوب بود. خیلی خوب. دردهایش هم دردهای خوبی بودند. نه مثل دردهای آبکی سالهای پیش که از سر بی دردی سر بر می آوردند. توی این سال ما بزرگ شدیم. به قدر سهیم شدن توی سرنوشت هایمان قد کشیدیم. اندازه ی درک کردن غم های آدم های دیگر، آدمهایی که نمی شناسیم شان، جوانه زدیم. همیشه از خدا خواستم دغدغه های ما را بزرگ کند و به اندیشه هایمان وسعت بدهد و سال ٨٨ تحقق کمرنگ این آرزو بود. عیدت مبارک خواننده ی این سطرها. پن٢: ما شبی دست برآریم و دعایی بکنیم. شب هجران تو را چاره ز جایی بکنیم. شاید این سال بیاید، شاید.

manifest16.persianblog.ir

مانیفست

http://manifest16.persianblog.ir/1389/2

هیچی اونجوری نشد که انتظارش رو داشتیم. کی بود می گفت؟ فکر کنم خودم بودم. سیب هزار تا چرخ می خوره تا برسه روی زمین. حالا نوبت بازیای منه. ساعت ۱۱:٠۳ ‎ب.ظ روز ۱۳۸٩/٢/٢٢. عطر بهار نارنج باشد و. کجای این بهار ، بهار است؟ کجای این روزها اردیبهشتی؟ ساعت ٥:٢٠ ‎ب.ظ روز ۱۳۸٩/٢/٩. پروفایل مدیر : shadow. روزمرگی های بی همتا. شبانه های آقای دیوانه. این خیابان قدیس ندارد. نوشته های خانوم میم. وه چه بیرنگ و بی نشان که منم. باشگاه دانشجویان و متخصصان. این وبلاگ با قدرت پرشین بلاگ. راه اندازی شده است.

manifest16.persianblog.ir

177 - مانیفست

http://manifest16.persianblog.ir/post/214

مسافر شهر بارون،‌منم که اشکام می ریزه. تو شهری که تو نباشی، تموم فصلاش پاییزه. اونی که اسم قشنگت، همیشه روی لباشه. منم که وقتی تو نیستی، می خوام که دنیا نباشه. ساعت ٢:٤٩ ‎ق.ظ روز ۱۳۸٩/٦/٩. پروفایل مدیر : shadow. روزمرگی های بی همتا. شبانه های آقای دیوانه. این خیابان قدیس ندارد. نوشته های خانوم میم. وه چه بیرنگ و بی نشان که منم. باشگاه دانشجویان و متخصصان. این وبلاگ با قدرت پرشین بلاگ. راه اندازی شده است.

manifest16.persianblog.ir

178 - مانیفست

http://manifest16.persianblog.ir/post/216

یا حبیب من لا حبیب له. ای دوست کسی که دوستی جز تو ندارد. ساعت ۱:٢٧ ‎ق.ظ روز ۱۳۸٩/٦/۱٠. پروفایل مدیر : shadow. روزمرگی های بی همتا. شبانه های آقای دیوانه. این خیابان قدیس ندارد. نوشته های خانوم میم. وه چه بیرنگ و بی نشان که منم. باشگاه دانشجویان و متخصصان. این وبلاگ با قدرت پرشین بلاگ. راه اندازی شده است.

manifest16.persianblog.ir

مانیفست

http://manifest16.persianblog.ir/1388/11

آمریکایی ها توی قمار یک اصطلاحی دارند به نام "bad loser". یعنی بازنده ی بد. وقتی بازی را می بازی می توانی بازنده خوب باشی و باختت را بپذیری و می توانی بازنده بد باشی و مدام غر بزنی و به زمین و زمان فحش بدهی. باختن یک اصل بزرگ و ثابت توی زندگی من است. اما می خواهم سعی کنم که لااقل یک بازنده خوب باشم. پن2: رسیدیم به آن مرحله از زندگی که همیشه ازش فرار می کردم. ساعت ۱٢:۱۳ ‎ق.ظ روز ۱۳۸۸/۱٢/۱. تگ ها : سایه ها. می خواستم یک چیزی بنویسم اما نشد. پن: که به اسم تو رسیدم، قلمم به گریه افتاد. از کتاب ناطور دشت.

manifest16.persianblog.ir

مانیفست

http://manifest16.persianblog.ir/1388/10

نمی دونم چرا تو، بیشتر از هر دختر دیگه ای می ری روی مخ من. می خوام بدونم اگر هر کس دیگه ای جای تو بود و اون حرفها رو می زد هم همین قدر احساس می کردم شخصیت نمایشی داره؟ یا حساسیتم روی تو صرفا به خاطر یه حس حسادته؟ نمی تونم این دو تا رو از هم متمایز کنم و این خیلی فکرم رو درگیر می کنه. ساعت ٥:۱۳ ‎ب.ظ روز ۱۳۸۸/۱٠/۳٠. حالم به هم می خورد از ضعیفی خودم. وقتهایی که حس می کنم کسی دارد برای من دل می سوزاند. تمرگیده ای داری به خیال خودت درس می خوانی که چه بشود؟ پن: می دانی چرا رویم نمی شود به کسی بگویم؟ یکهویی"، و...