siahmashghha.blogfa.com

varoonezanjare.blogfa.com

وارونه ی زنجره - بزاق قاصدک های فلزی

http://www.varoonezanjare.blogfa.com/post-9.aspx

دست نوشته های سعید نیک زاد. بیست و دوم مهر ۱۳۹۰. بزاق قاصدک های فلزی. سلام حال و روزم خوش نیست. فقط اومدم شعر دوست نازنینم محمد جواد برقعی. رو بذارم بلکه وبلاگ ما هم یه رنگ و رویی بگیره. حتما بخونید. بزاق قاصدک های فلزی. شبی خود را ربودم از خودم رفتم درون فکر با شمعی. و سوزاندم تمام آدمک ها را. تمام سایه ها ی مردم و دیوار های چسبناکی را که می پوشاند سطحش را گیاهانی خس وخاشاک پنهانی. و در خود می گرفت آغاز و پایان هدف ها را. دو چشم خویش را بستم. و از زیر گیاهانی توانستم رها سازم عبادت را،. یک ربع به یک.

varoonezanjare.blogfa.com

وارونه ی زنجره - :)

http://www.varoonezanjare.blogfa.com/post-14.aspx

دست نوشته های سعید نیک زاد. باز سیگار و باز مردی که . . . باز فندک، و باز گردی که . . . دود تلخی که سوخت جانت را. و شدی آن فضانوردی که . . . می روی سمت ناکجا آباد. میشوی جذب نور زردی که . . . و کمی بعد در مدار زمین. می شوی بی خیال دردی که. از درون و برون پکانده تو را. لیز خوردی به خاک افتادم. و تو یک لحظه فکر کردی که . . . مطمئن می شوی و با وحشت. میکنی لمس جسم سردی که . . . که تو از من چقدر ترسیدی. از رسیدن به نور زردی که . . . و تو باید سریع تر از من. بگریزی به هر شگردی که . . . ترس از مرگ فاسدانده تو را.

varoonezanjare.blogfa.com

وارونه ی زنجره

http://www.varoonezanjare.blogfa.com/9007.aspx

دست نوشته های سعید نیک زاد. بیست و دوم مهر 1390. بزاق قاصدک های فلزی. سلام حال و روزم خوش نیست. فقط اومدم شعر دوست نازنینم محمد جواد برقعی. رو بذارم بلکه وبلاگ ما هم یه رنگ و رویی بگیره. حتما بخونید. بزاق قاصدک های فلزی. شبی خود را ربودم از خودم رفتم درون فکر با شمعی. و سوزاندم تمام آدمک ها را. تمام سایه ها ی مردم و دیوار های چسبناکی را که می پوشاند سطحش را گیاهانی خس وخاشاک پنهانی. و در خود می گرفت آغاز و پایان هدف ها را. دو چشم خویش را بستم. و از زیر گیاهانی توانستم رها سازم عبادت را،. یک ربع به یک.

varoonezanjare.blogfa.com

وارونه ی زنجره

http://www.varoonezanjare.blogfa.com/9004.aspx

دست نوشته های سعید نیک زاد. بیست و چهارم تیر 1390. الا ای مرد نامت چسیت؟ به دنبال چه می گردی که این سان در تب و تابی؟ و از فتح کدامین قله ی اندوه می آیی؟ که پاهایت پر است از زخم های باز و خون آلود. و دستانت. . . چرا پی کرده از بازو؟ مگر در آسمان تیره ی چشم تو طوفان است؟ که می بارد از آن فریاد اشک آلود و برقی تیز و آتشناک. نگاه سرد و سنگین تو را سوزنده می سازد. الا ای مرد . . . به گوشم آشنا بود این صدا هم چون صدای موج بر ساحل. نمی دانم صدای خستگی هایم میان خار و خاشاک خیالم بود. و یا آواز مردی؟ دو دست الت...

varoonezanjare.blogfa.com

وارونه ی زنجره - کرگدن

http://www.varoonezanjare.blogfa.com/post-13.aspx

دست نوشته های سعید نیک زاد. وقتی که کار شعر به بن بست می کشد. از شعر نیمه کاره ی خود دست می کشد. شاعر میان دفتر شعرش برای خود. چیزی شبیه مشت و یک شست می کشد. خود را به زور تا دم دیوار می کشد. دیوار دفترش شد و . [سیگار می کشد]. دیوار دفترش شد و شاعر شروع کرد. تصویر مرد له شده ای تار می کشد. اسبی کنار پیکر آن مرد می کشد. هی درد میکشد و فقط درد می کشد. هنگام احتیاج شدیدش به یک خدا. خود را شبیه یک سگ ولگرد می کشد. در دست مرد له شده شمشیر می کشد. دارد تمام خاطره اش تیر می کشد. انگار یک شوالیه از شهر دور شد.

varoonezanjare.blogfa.com

وارونه ی زنجره

http://www.varoonezanjare.blogfa.com/9108.aspx

دست نوشته های سعید نیک زاد. باز سیگار و باز مردی که . . . باز فندک، و باز گردی که . . . دود تلخی که سوخت جانت را. و شدی آن فضانوردی که . . . می روی سمت ناکجا آباد. میشوی جذب نور زردی که . . . و کمی بعد در مدار زمین. می شوی بی خیال دردی که. از درون و برون پکانده تو را. لیز خوردی به خاک افتادم. و تو یک لحظه فکر کردی که . . . مطمئن می شوی و با وحشت. میکنی لمس جسم سردی که . . . که تو از من چقدر ترسیدی. از رسیدن به نور زردی که . . . و تو باید سریع تر از من. بگریزی به هر شگردی که . . . ترس از مرگ فاسدانده تو را.

varoonezanjare.blogfa.com

وارونه ی زنجره - زن

http://www.varoonezanjare.blogfa.com/post-12.aspx

دست نوشته های سعید نیک زاد. در انتظار صبحم و فردا نمی شود. دردیست درد من که مداوا نمی شود. بر شاخه ی گناه هزاران هزار سیب. دستم دریغ، دست تمنا نمی شود. اینجا گناه کوتهی دست ما که نیست. تقصیر این زن است که حوا نمی شود. دزدیده اند از تو هلن را ولی دگر. جنگی برای عشق تو برپا نمی شود. دیگر هزار کشتی یونان برای او. با افتخار راهی دریا نمی شود. یوسف، اتاق خالی و درهای بسته لیک. دیگر کسی دوباره زلیخا نمی شود. گیرم که با نفس نفسش زنده میشوی. او یک زن است زن که مسیحا نمی شود. دارا نیا به شهر من اینجا که بی گمان.

varoonezanjare.blogfa.com

وارونه ی زنجره

http://www.varoonezanjare.blogfa.com/9102.aspx

دست نوشته های سعید نیک زاد. در انتظار صبحم و فردا نمی شود. دردیست درد من که مداوا نمی شود. بر شاخه ی گناه هزاران هزار سیب. دستم دریغ، دست تمنا نمی شود. اینجا گناه کوتهی دست ما که نیست. تقصیر این زن است که حوا نمی شود. دزدیده اند از تو هلن را ولی دگر. جنگی برای عشق تو برپا نمی شود. دیگر هزار کشتی یونان برای او. با افتخار راهی دریا نمی شود. یوسف، اتاق خالی و درهای بسته لیک. دیگر کسی دوباره زلیخا نمی شود. گیرم که با نفس نفسش زنده میشوی. او یک زن است زن که مسیحا نمی شود. دارا نیا به شهر من اینجا که بی گمان.

varoonezanjare.blogfa.com

وارونه ی زنجره

http://www.varoonezanjare.blogfa.com/9009.aspx

دست نوشته های سعید نیک زاد. بیست و هشتم آذر 1390. صدای قلب من آیا. به گوشت هیچ می آید؟ که نجوا می کند لرزان و گریان با دلت هر شب. چو هر شب دیده بر هم مینهی تو. که چشمانی برای دیدنت تا صبح غوغا می کند هرشب؟ سحرگاهان که نرگس های مست چشم هایت را. به سوی روشنایی می گشایی. باورت می آید آیا هیچ. ز پا افتاده ای دست دعا تا صبح بالا می کند هر شب؟ جاده ای شده ام به سمت تو. نوشته شده توسط سعید در ساعت 22:12 لینک. هر طایفه ای به من گمانی دارد . . . یک ربع به یک. انسان عبارت است از یک تردید. شب به خیر رها.

varoonezanjare.blogfa.com

وارونه ی زنجره

http://www.varoonezanjare.blogfa.com/9006.aspx

دست نوشته های سعید نیک زاد. بیست و پنجم شهریور 1390. این روزها مشغول انجام مقدمات ثبت نام دانشگاه هستم. من هیچ وقت نه راضی هستم نه قانع. ولی خدا رو شکر رشته ی مورد علاقم یعنی مدیریت بازرگانی. رو در دانشگاه صنعت نفت تهران. دو پلک خسته و سنگین و خون آلود ذهنم را. برای لحظه ای کوتاه می بندم. دو گوش پاره و سنگین فکرم را. به روی قار قار پست و غماز کلاغان سیه پندار می بندم. و می بندم دهانش را. که لب هایش پر است از خنده ی زخم سکوت آلود. دو بالش هم که روزی چون حریری نرم و روشن بود. برای لحظه ای کوتاه می بندم.