xh.blogfa.com

xt.blogfa.com

فلاش بک ناشیانه

http://xt.blogfa.com/post/6

خدا را چه دیدی. دور از چشم این سلام. زدیم به چاک جاده. با ماشینی که نداریم. خیال برت نداره لیلی. نقش بازی می کنم. زیر سایه ی درخت دعا. خداحافظی به سبک آقای هدایت. پرواز با کلاغی که به خانه نمی رسید. قلم تراوش(سید ابراهیم موسوی). خداحافظی به سبک آقای هدایت. چشمانش را به پنجره دوخته بود.برگ های درخت چنار همسایه را می دید که چگونه رقص کنان و آرام آرام پایین می روند،احساس می کرد شباهتی بین زندگی او و این برگ هاست. نوشته شده در تاريخ دوشنبه یکم خرداد ۱۳۹۱ توسط سه نقطه. Weblog Themes By Blog Skin.

xt.blogfa.com

فلاش بک ناشیانه

http://xt.blogfa.com/post/3

خدا را چه دیدی. دور از چشم این سلام. زدیم به چاک جاده. با ماشینی که نداریم. خیال برت نداره لیلی. نقش بازی می کنم. زیر سایه ی درخت دعا. خداحافظی به سبک آقای هدایت. پرواز با کلاغی که به خانه نمی رسید. قلم تراوش(سید ابراهیم موسوی). این جا می تواند چند روایت کاملا متفاوت رخ دهد و من اعلام می کنم که فقط قسمتی از این روایت ها را برای شما بازگو می کنم.جا دارد همین جا بگویم که این روایت ها از یک کاغذ،که در کوزه ای پیدا کرده ام،تاثیر گرفته-کوزه ای که هنوز مقابل من است. روایت اول: فرانسه پاریس. کی وارد می شوی؟

xt.blogfa.com

فلاش بک ناشیانه

http://xt.blogfa.com/1391/02

خدا را چه دیدی. دور از چشم این سلام. زدیم به چاک جاده. با ماشینی که نداریم. خیال برت نداره لیلی. نقش بازی می کنم. زیر سایه ی درخت دعا. خداحافظی به سبک آقای هدایت. پرواز با کلاغی که به خانه نمی رسید. قلم تراوش(سید ابراهیم موسوی). مثل همیشه صدای تق تق تق کفشش می پیچد:تق تق تق.تق تق تق.صندلی ام را چند لحظه می چرخانم سمت صدا.رخ رخ خشک چرخ تو اتاق می پیچد و باز دوباره: تق تق تق.تق تق تق. صدای تق تق دور می شود.گوشم را تیز می کنم.حالا صدای جیر جیر کفشی نرم می آید. تیک تیک تیک.تیک تیک تیک. نمی دانم ساعت کجاست!

xt.blogfa.com

فلاش بک ناشیانه

http://xt.blogfa.com/post/2

خدا را چه دیدی. دور از چشم این سلام. زدیم به چاک جاده. با ماشینی که نداریم. خیال برت نداره لیلی. نقش بازی می کنم. زیر سایه ی درخت دعا. خداحافظی به سبک آقای هدایت. پرواز با کلاغی که به خانه نمی رسید. قلم تراوش(سید ابراهیم موسوی). پرواز با کلاغی که به خانه نمی رسید. و منصف تر اگر باشم وقتی نقطه ای به اسم داستان،جایی می شود برای فرار مؤلف از خطوط زمینه ی صفحه با شروع نقطه ای که می تواند ابتدای موقعیت بعدی باشد موقعیت بعدی ای.که می تواند یک فیل باشد،فیلی آن قدر بزرگ که بتواند صفحه را هم نابود کند.

xt.blogfa.com

فلاش بک ناشیانه

http://xt.blogfa.com/1391/04

خدا را چه دیدی. دور از چشم این سلام. زدیم به چاک جاده. با ماشینی که نداریم. خیال برت نداره لیلی. نقش بازی می کنم. زیر سایه ی درخت دعا. خداحافظی به سبک آقای هدایت. پرواز با کلاغی که به خانه نمی رسید. قلم تراوش(سید ابراهیم موسوی). حسین کمی دورتر از خیمه ها دوش به دوش زینب ایستاده و از پس پرده اشکی که در وداع برادز به میهمانی چشمان خونرنگش آمده است،رفتن عباس را می نگرد. رباب از اینکه تا دقایقی دیگر می تواند به کودکش شیر بدهد،شادی مختصری را روی غم های تلنبار شده ی دلش احساس می کند و لبخندی می زند،علی اصغر را...

xt.blogfa.com

فلاش بک ناشیانه

http://xt.blogfa.com/1391/01

خدا را چه دیدی. دور از چشم این سلام. زدیم به چاک جاده. با ماشینی که نداریم. خیال برت نداره لیلی. نقش بازی می کنم. زیر سایه ی درخت دعا. خداحافظی به سبک آقای هدایت. پرواز با کلاغی که به خانه نمی رسید. قلم تراوش(سید ابراهیم موسوی). این جا می تواند چند روایت کاملا متفاوت رخ دهد و من اعلام می کنم که فقط قسمتی از این روایت ها را برای شما بازگو می کنم.جا دارد همین جا بگویم که این روایت ها از یک کاغذ،که در کوزه ای پیدا کرده ام،تاثیر گرفته-کوزه ای که هنوز مقابل من است. روایت اول: فرانسه پاریس. کی وارد می شوی؟

xt.blogfa.com

فلاش بک ناشیانه

http://xt.blogfa.com/post/4

خدا را چه دیدی. دور از چشم این سلام. زدیم به چاک جاده. با ماشینی که نداریم. خیال برت نداره لیلی. نقش بازی می کنم. زیر سایه ی درخت دعا. خداحافظی به سبک آقای هدایت. پرواز با کلاغی که به خانه نمی رسید. قلم تراوش(سید ابراهیم موسوی). بزرگترین درد این حفره این است که وقتی به خودش فکر می کند،فرو می رود در خودش.در حفره هایی که در حرف ها حفر یا حرف هایی که درباره ی حفره نوشته می شوند یا حفره ی نگاهی که در دلی حفاری می شود و دیگر نمی توانم ادامه ی جمله را. شب ها آمدن کسی به خوابم که روی همه ی دیوارها می نوشت:.

xt.blogfa.com

فلاش بک ناشیانه

http://xt.blogfa.com/1391/03

خدا را چه دیدی. دور از چشم این سلام. زدیم به چاک جاده. با ماشینی که نداریم. خیال برت نداره لیلی. نقش بازی می کنم. زیر سایه ی درخت دعا. خداحافظی به سبک آقای هدایت. پرواز با کلاغی که به خانه نمی رسید. قلم تراوش(سید ابراهیم موسوی). به کسی نمی گویم شب ها شاخه ی شکسته پرت می کنی به آسمان ماهی بگیری و می گویی:آسمان نیست که می افتد توی دریاچه،عکس دریاچه است که می افتد توی آسمان،ببین پر ماهی است. مثل اینکه من هم خراب افتاده بودم توی این خرابه که هرکس اسمش را چیزی گذاشته و ما.دنیا! اما نمی دانم ک ی از این رودرواس...

xt.blogfa.com

فلاش بک ناشیانه

http://xt.blogfa.com/post/9

خدا را چه دیدی. دور از چشم این سلام. زدیم به چاک جاده. با ماشینی که نداریم. خیال برت نداره لیلی. نقش بازی می کنم. زیر سایه ی درخت دعا. خداحافظی به سبک آقای هدایت. پرواز با کلاغی که به خانه نمی رسید. قلم تراوش(سید ابراهیم موسوی). حسین کمی دورتر از خیمه ها دوش به دوش زینب ایستاده و از پس پرده اشکی که در وداع برادز به میهمانی چشمان خونرنگش آمده است،رفتن عباس را می نگرد. رباب از اینکه تا دقایقی دیگر می تواند به کودکش شیر بدهد،شادی مختصری را روی غم های تلنبار شده ی دلش احساس می کند و لبخندی می زند،علی اصغر را...

xt.blogfa.com

فلاش بک ناشیانه

http://xt.blogfa.com/post/5

خدا را چه دیدی. دور از چشم این سلام. زدیم به چاک جاده. با ماشینی که نداریم. خیال برت نداره لیلی. نقش بازی می کنم. زیر سایه ی درخت دعا. خداحافظی به سبک آقای هدایت. پرواز با کلاغی که به خانه نمی رسید. قلم تراوش(سید ابراهیم موسوی). مثل همیشه صدای تق تق تق کفشش می پیچد:تق تق تق.تق تق تق.صندلی ام را چند لحظه می چرخانم سمت صدا.رخ رخ خشک چرخ تو اتاق می پیچد و باز دوباره: تق تق تق.تق تق تق. صدای تق تق دور می شود.گوشم را تیز می کنم.حالا صدای جیر جیر کفشی نرم می آید. تیک تیک تیک.تیک تیک تیک. نمی دانم ساعت کجاست!