razesokut.blogfa.com

razesokot.blogfa.com

دو سبز آبی بلا تکلیف

http://razesokot.blogfa.com/1392/09

دو سبز آبی بلا تکلیف. بپران ناطق جان را تو از این منطق رسمی*. که بسی وسوسه مندم. گهاز آن سوی کشندم، گه از این سوی کشندم. ز ک شاکش چو ک مانم، به کف گوش کشانم. ق د ر از بام درافتد، چو در خانه ببندم. مگر ا ستارۀ چرخم؟ که ز ب رجی سوی ب رجی. به ن حوسیش بگریم، به س عودیش بخندم. به سما و به بروجش، به هبوط و به عروجش. نفسی همتک بادم، نفسی من هلپندم. ن ف سی آتش سوزان، ن ف سی سیل گریزان. به چه بازار خرندم؟ ن ف سی فوق طباقم، نفسی شام و عراقم. ن ف سی غرق فراقم، نفسی راز تو رندم. ن ف سی همره ماهم، ن ف سی مست ا لاهم.

razesokot.blogfa.com

دو سبز آبی بلا تکلیف - حد تو رثا نیست عزای تو حماسه ست

http://razesokot.blogfa.com/post/112/حد-تو-رثا-نیست-عزای-تو-حماسه-ست

دو سبز آبی بلا تکلیف. حد تو رثا نیست عزای تو حماسه ست. ای خون اصیلت به شتک ها ز غدیران. افشانده شرف ها به بلندای دلیران. جاری شده از کرب و بلا آمده وآنگاه. آمیخته با خون سیاووش در ایران. تو اختر سرخی که به انگیزه تکثیر. ترکید بر آیینه خورشید ضمیران. ای جوهر سرداری سرهای بریده. وی اصل نمیرندگی نسل نمیران. خرگاه تو می سوخت در اندیشه تاریخ. هر بار که آتش زده شد بیشه شیران. آن شب چه شبی بود که دیدند کواکب. نظم تو پراکنده و اردوی تو ویران؟ و آن روز که با بیرقی از یک سر بی تن. تا شام شدی قافله سالار اسیران.

razesokot.blogfa.com

دو سبز آبی بلا تکلیف

http://razesokot.blogfa.com/1392/08

دو سبز آبی بلا تکلیف. حد تو رثا نیست عزای تو حماسه ست. ای خون اصیلت به شتک ها ز غدیران. افشانده شرف ها به بلندای دلیران. جاری شده از کرب و بلا آمده وآنگاه. آمیخته با خون سیاووش در ایران. تو اختر سرخی که به انگیزه تکثیر. ترکید بر آیینه خورشید ضمیران. ای جوهر سرداری سرهای بریده. وی اصل نمیرندگی نسل نمیران. خرگاه تو می سوخت در اندیشه تاریخ. هر بار که آتش زده شد بیشه شیران. آن شب چه شبی بود که دیدند کواکب. نظم تو پراکنده و اردوی تو ویران؟ و آن روز که با بیرقی از یک سر بی تن. تا شام شدی قافله سالار اسیران.

razesokot.blogfa.com

دو سبز آبی بلا تکلیف

http://razesokot.blogfa.com/1391/07

دو سبز آبی بلا تکلیف. من مست مي عشقم، بس توبه كه بشكستم. عاشق نشدی زاهد، دیوانه چه می دانی؟ در شعله نرقصيدي، پروانه چه مي داني؟ لبريز مي غمها، شد ساغر جان من. خنديدي و بگذشتي، پيمانه چه مي داني؟ يك سلسله ديوانه، افسون نگاه او. اي غافل از آن جادو، افسانه چه مي داني؟ من مست مي عشقم، بس توبه كه بشكستم. راهم مزن اي عابد، ميخانه چه مي داني؟ عاشق شو و مستي كن، ترك همه هستي كن. اي بت نپرستيده، بتخانه چه مي داني؟ تو سنگ سيه بوسي، من چشم سياهي را. مقصود يكي باشد، بيگانه چه مي داني؟ من نه منم، نه من منم.

razesokot.blogfa.com

دو سبز آبی بلا تکلیف - بپران ناطقِ جان را تو از این منطقِ رسمی*

http://razesokot.blogfa.com/post/113/بپران-ناطقِ-جان-را-تو-از-این-منطقِ-رسمی-

دو سبز آبی بلا تکلیف. بپران ناطق جان را تو از این منطق رسمی*. که بسی وسوسه مندم. گهاز آن سوی کشندم، گه از این سوی کشندم. ز ک شاکش چو ک مانم، به کف گوش کشانم. ق د ر از بام درافتد، چو در خانه ببندم. مگر ا ستارۀ چرخم؟ که ز ب رجی سوی ب رجی. به ن حوسیش بگریم، به س عودیش بخندم. به سما و به بروجش، به هبوط و به عروجش. نفسی همتک بادم، نفسی من هلپندم. ن ف سی آتش سوزان، ن ف سی سیل گریزان. به چه بازار خرندم؟ ن ف سی فوق طباقم، نفسی شام و عراقم. ن ف سی غرق فراقم، نفسی راز تو رندم. ن ف سی همره ماهم، ن ف سی مست ا لاهم.

razesokot.blogfa.com

دو سبز آبی بلا تکلیف

http://razesokot.blogfa.com/1391/10

دو سبز آبی بلا تکلیف. به عمر یک غزل حافظانه با من باش. هم از تو هیچ در این رهگذر نمی خواهم. و هم حضور تو را، مختصر نمی خواهم. اگر چه حرف توقف به دفتر من نیست. قبول کن که تو را رهگذر نمی خواهم. تویی که از من و پنهان من خبر داری. کسی که نیست ز من با خبر نمی خواهم. زمانه از تو هزاران شبیه ساخته است. هنر شناسم و شبه هنر، نمی خواهم. بخواه تا اثری باز جاودانه شوم. دقایقی که ندارد اثر، نمی خواهم. به عمر یک غزل حافظانه با من باش. فقط همین و از این بیشتر نمی خواهم. استاد محمد علی بهمنی. Design By : Mihantheme.

razesokot.blogfa.com

دو سبز آبی بلا تکلیف - روزی ما دوباره كبوترهایمان را پیدا خواهیم كرد

http://razesokot.blogfa.com/post/111/روزی-ما-دوباره-كبوترهایمان-را-پیدا-خواهیم-كرد

دو سبز آبی بلا تکلیف. روزی ما دوباره كبوترهایمان را پیدا خواهیم كرد. روزی ما دوباره كبوترهایمان را پیدا خواهیم كرد. و مهربانی دست زیبایی را خواهد گرفت. روزی كه كمترین سرود. روزی كه دیگر درهای خانه شان را نمی بندند. برای زندگی بس است. روزی كه معنای هر سخن دوست داشتن است. تا تو به خاطر آخرین حرف دنبال سخن نگردی. روزی كه آهنگ هر حرف، زندگی ست. تا من به خاطر آخرین شعر، رنج جستجوی قافیه نبرم. روزی كه هر حرف ترانه ایست. تا كمترین سرود بوسه باشد. روزی كه تو بیایی، برای همیشه بیایی. و مهربانی با زیبایی یكسان شود.

razesokot.blogfa.com

دو سبز آبی بلا تکلیف

http://razesokot.blogfa.com/1391/08

دو سبز آبی بلا تکلیف. ای درخت کوچک من! چگونه باغ تو باور کند بهاران را؟ که سال ها نچشیده است ، طعم باران را. گمان مبر که چراغان کنند ، دیگر بار. شکفته ها تن عریان شاخسارن را. و یا ز روی چمن بسترد دوباره نسیم. غبار خستگی روز و روزگاران را. درخت های کهن ساقه ، ساقه دار شدند. به دار کرده بر اینان تن هزاران را. غبار مرگ به رگ های باغ خشکانید. زلال جاری آواز جویباران را. نگاه کن گل من! و شانه هایش آن ر ستگاه ماران را. گرفتم این که شکفتی و بارور گشتی. چگونه می بری از یاد ، یاد یاران را؟ ای درخت کوچک من!

razesokot.blogfa.com

دو سبز آبی بلا تکلیف - من مست مي عشقم، بس توبه كه بشكستم

http://razesokot.blogfa.com/post/107/من-مست-مي-عشقم،-بس-توبه-كه-بشكستم

دو سبز آبی بلا تکلیف. من مست مي عشقم، بس توبه كه بشكستم. عاشق نشدی زاهد، دیوانه چه می دانی؟ در شعله نرقصيدي، پروانه چه مي داني؟ لبريز مي غمها، شد ساغر جان من. خنديدي و بگذشتي، پيمانه چه مي داني؟ يك سلسله ديوانه، افسون نگاه او. اي غافل از آن جادو، افسانه چه مي داني؟ من مست مي عشقم، بس توبه كه بشكستم. راهم مزن اي عابد، ميخانه چه مي داني؟ عاشق شو و مستي كن، ترك همه هستي كن. اي بت نپرستيده، بتخانه چه مي داني؟ تو سنگ سيه بوسي، من چشم سياهي را. مقصود يكي باشد، بيگانه چه مي داني؟ Design By : Mihantheme.

razesokot.blogfa.com

دو سبز آبی بلا تکلیف - برآنم که در کنار تو

http://razesokot.blogfa.com/post/106/برآنم-که-در-کنار-تو-

دو سبز آبی بلا تکلیف. برآنم که در کنار تو. پس از سفرهای بسیار. و عبور از فراز و فرود امواج این دریای طوفان خیز. برآنم که در کنار تو. به خلوت لنگرگاهت در آیم. و در کنارت پهلو گیرم. استواری امن زمین را. نوشته شده در یکشنبه نوزدهم شهریور ۱۳۹۱ساعت 14:42 توسط فریاد خاموش. Design By : Mihantheme. بانک جامع قالب های فارسی. ابن دل سوخته و ديده گريان من. و پيامي در راه. فداي تار مويت هر چه دارم. چقدر سنگ صبور سفيد! گاهی دلم برای خودم تنگ می شود. قالب های مهین تم.